O AN

Bugun bir ilki yasiyorum. Ilk defa karanlikta gun batimindan hemen sonra denize girdim. Hersey dahil konseptli bir datca otelindeyiz. Oglen babamlarin cadir kampinda yaptigimiz mangaldan dolayi toktum. Restaurana ugramadik bile. Ipek uyudu. Uyandiramadim. Oyle davetkardi ki. Denizde kaybolmamak olmazdi. O anda sadece ben vardim, serin sular, yildizlar ve ben. Kimseyi dusunmeden, kaygilanmadan, özlemeden, keske demeden. Nefesimin ritmi vardi, kalbimin ritmi ve dalgalarin kiyiyi oksama sesi...Olmasi gereken gibi.