Surekli çırpınan sercelere benzetirdi beni. Heyecanli, telasli. Insanin sevildigi tarafi ayni zamanda bikkinlik getiren tarafi da olabiliyor sanirim. Sabah 7 kalk borusu otuyor icimde. Denize girsem, durmaksizin yuzuyorum, guneslenicek olsam, kahvlati mi kaciyor acaba diye tedirgin oluyorum. Kitap okurken aklima bördübet koyunun yol guzergahini okumam gerektigi geliyor. Bi dur arkadas. Sakinles. Nefes al.Dur öylece. Hadi yi diyen ilk ben olmayacagim. Hadi kızım hadi kızım cok dedirttim aslinda gecmiste kendime. Simdi aynisini yapiyorum. Hadi kizim cigne, agzinda bekletme. Hadi terligini giy. Hadi hadi hadi.. Armut dibine mi duser, huy anneden mi gecer ? Neyse ki farkindayim. Bazen derin nefes aliyorum. Hicbisey yapmadan akisina birakabiliyorum. Bazen ama !
Işığımda yazdığın her şeyi buraya yorum olarak yazmak isterdim. Harikasın Birtanem. Boş ver hep akışına bırak. Rabbim ne eylerse güzel eyler.
ReplyDelete